...

Bir gün gidersin.
Ardına bakmadan, için yanmadan.
Gittiğin yeri bilirsin.
İçin temiz, için rahat, için huzurlu, yeni hayatlara uçar.
Ardında kalanları umursamazsın. Onlar orada kalmalıdır.
Sen ağaçlık yollardan, deniz manzaralı tepelerden, muhteşem bir gün batımında geçer gidersin.
Yeninin heyecanı, bilinmeyenin coşkusu, evrenin tüm güzelliği eşlik eder sana.
İçin mutludur.
Bırakmış olmaktan, yeni adımlardan mutludur.
En ufak bir korku bile taşımazsın.
Çünkü gittiğin yeri bilirsin. Bilmesen de bilirsin.
İçin böyle güzelken hissettiğin, işte o, kaderdir.
Geçtiğin o yollar senin yolundur.
Gittiğin o yer, senin evindir.